Πρωταπριλιά

Ο δικαστής προς την ηλικιωμένη κυρία:

- Σας παρακαλώ μπορείτε να μας πείτε την ηλικία σας?
- Φυσικά κύριε δικαστά είμαι 91 ετών.

- Μπορείτε να μας πείτε με ηρεμία τι σας συνέβη?
- Καθόμουνα σε μια καρέκλα στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι μου, ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, έκανε ωραίο καιρό. Ένας νεαρός ήρθε και κάθισε δίπλα μου...
- Τον γνωρίζατε?
- Όχι αλλά με φάνηκε συμπαθητικός.
- Μετά τι έγινε?
- Άρχισε να με χαϊδεύει το μπούτι.
- Και εσείς τον σταματήσατε?
- Όχι, κύριε δικαστά.
- Γιατί, όχι?
- Ε, να, ήταν ευχάριστο. Από τότε που πέθανε ο μακαρίτης ο άντρας μου, εδώ και τριάντα χρόνια, κανένας δεν με έχει κάνει τέτοια χειρονομία.
- Μετά?
- Μετά άρχισε να με χαϊδεύει να βυζιά.
- Του ζητήσατε να σταματήσει?
- Όχι.
- Γιατί, όχι?
- Να, κύριε δικαστά, αυτά τα ερεθιστικά χάδια σαν να με έδωσαν νέα ζωή, χρόνια είχα να νιώσω έτσι.
- Μετά?
- Νοιώθοντας λοιπόν πολύ σέξι, άνοιξα τα γέρικα μπούτια μου και του είπα: Νεαρέ, πάρε με, κάνε με δική σου!
- Και αυτός τι έκανε, σας έκανε δική του?
- Κάθε άλλο, άρχισε να φωνάζει Πρωταπριλιά! Πρωταπριλιά! χαχανίζοντας!
- Τότε πήγα μέσα, πήρα το περίστροφο του άντρα μου και το καθάρισα το καθίκι!